İlim ve Medeniyet
Yeni Nesil Sosyal Bilimler Platformu
Romans Sur İsere, 19 Eylül 2019
-Puis-je fumer ici?
-Oui.
Küçük şehir doğrusu. Burada geçirdiğim kaçıncı günüm bilmiyorum. Günleri kovalamaktan vazgeçeli çok oldu. Sadece yaşadığım anı keyiflendirmeye çalışıyorum. Buradan Paris’e yolcuyum. Saat 22.55 otobüsü. Küçük ama bir o kadar da şirin, bir sahil kasabasını andıran bu şehirden böylece çekip gitmek hiç içimden gelmiyor. Boylu boyunca tüm şehri sarıp sarmalayan İsere nehrini, uzayıp giden patika yolları bırakıp da rotası belli olmayan bir gemi gibi nereye savrulup gidecektim ki.
Girdiğim her şehre ürkek bir ceylan havasında giriyorum. Titrek bakışlarım beni ele veriyor, yeni geldiğim bu şehre yabancı olduğumu fısıldıyor adeta. Halbuki bir yere ısınmam için bir kafede geçireceğim on beş yirmi dakikalık bir kahve molası yeterli oluyor. Yine de keşfedilmeyi bekleyen bir şehirde yol iz bilmeden gezmek de bir nebze heyecanımı kaygı ile örseleyip dindirebiliyor.
Eski kilisenin ihtişamı karşısında içeri girmekten kendimi alıkoyamıyorum. Fransızcam yok ama panodaki yazıdan okuyabildiğim kadarıyla 9. yüzyıldan kalma bir eser. Ama bunca yıl, bunca savaş.. İnsan hayret ediyor doğrusu. Nehrin kenarına özenle yerleştirilmiş gibi. Avrupadaki diğer kiliseler gibi loş ve kasvetli de değil üstelik.
-Puis-je prendre du café filtre avec du lait?
Önümde duran saat kulesinden 11.33’te duyduğum çan sesi oturduğum kafenin yanında bulunan restaurantların açılması için bir işaret gibiydi. Zamanı yormaya, bitirip tüketmeye ayarlanmış havsalam pek idrak edemedi bunu. Biraz daha dumanlıyorum. Ayak ayak üstüne atmış gergin bedenim bir anlığına da olsa gevşiyor. Kahvemin gelmesiyle doğruluyorum.
-Merci!
Ayakkabı fabrikası ile meşhur bir şehir Romans. Türlü türlü ayakkabılar var. Atalarından yadigar bir mesleğe sarılmış çoğu Romanslı. Deriden harikalar yaratabiliyorlar. Müzeyi gezerken geçmiş yüzyıllara ait kullanılmış ayakkabıları görünce buruk bir gariplik kaplıyor insanı. Hauterives’deki postacının sarayı geliyor aklıma. le palais facteur cheval. Bütün bir Avrupayı burada yapılan postallarla mı gezmişti acaba. Kahvemden bir yudum daha alıyorum.
Valence’teki tepeye çıktığımdan beri sol ayağım ağrıyor ve topallıyorum. Antik sinemadaki orantısız taş basamaklardan inerken incitmiş olmalıyım diyorum. Buna değer miydi? Değerdi, deyip kendimi avutuyorum. Bir yudum daha..
Yahu şu Fransızlar ne tuhaf millet doğrusu. İngilizce sorduğum sorulara Fransızca cevap vermekte niye bu kadar ısrar ediyorlar anlamıyorum. Her seferinde aynı yanılgıya tutulmaktan bitap düştüm. Telefondaki sesli çeviri uygulamaları olmasa halim yaman. Bu yaptıkları milliyetçilik mi yoksa kendi dillerini öğrenmeye teşvik etmek mi anlamıyorum ama bu kadarı da fazla. Buna sabredeceğim.
Irkçı bakışlar var üstümde. Buna da...
Geldim işte buradayım. Batıyı bütün yönleriyle tanımalıyım. Yemeğini, operasını, mimarisini, sanatını, kadınını, erkeğini, çocuğunu, eğitim sistemini, kırmızı ışığını, hastanesini, hastasını.. Yoksa ne faydası olacaktı ki avare avare gezmenin sevmeye sebebiyet vermekten başka..
Sartre der ki: “Bence arif dünyadaki durumunu anlamasına yarayan bilgiyi ve yolları edinmiş olan insandır.” Sartre’a ne kadar hak verirsiniz bilmem ama anlam çabası her medeniyetin ortak gayesi. Bence şu daha isabetli: “Arif insan bulunduğumuz dünyayı anlama ve anlamlandırma çabası içerisinde olan kişidir.”
Anlam arayışındayım ama anlamlandıramıyorum..
Vakit 22.55
M. Fatih Özmen
Siyasal Bilimler | Uluslararası İlişkiler | Edebiyat [email protected]
Eyüp Y.
05.05.2025 / 21:39Sartre’ın ve sizin tanımınızla ‘arif’ olma çabası, hem bireysel hem de toplumsal olarak bizi derinleştiriyor. Bu arayışta sabır ve keşif, en güçlü rehberleriniz olacak diye umut ediyoruz. Yazınız ve alıntılarınız için elinize sağlık
Martin Eden
05.05.2025 / 19:12Sartre' nin yorumuna kiyasen yaptığın yorum ve dilin ne kadarda ileri olduğunun kanıtı arif efendim.
Mahir
05.05.2025 / 17:59Arif insanı bulup Romans sur İsere gibi şehri çekinmeden gezmek hayalimiz olsun..
Mahir
05.05.2025 / 17:58Arif insanı bulup Romans sur İsere gibi şehri çekinmeden gezmek hayalimiz olsun...
Olkan Demirağ
05.05.2025 / 16:21Çok güzel bı yazı arkadaşım severek okudum teşekkür ederim 😉
Nedim Özmen
05.05.2025 / 12:25tebrik ederim
Ali Afşeören
05.05.2025 / 10:13Aynı Jean Paul Sartre der ki: "Birini sevmeye koyulmak başlı başına bir iş, bir girişimdir. Güç ister, yürek ister, körlük ister..." Romans sur İsere gibi küçük bir şehre gitmek, orada uzunca kalmak, sevmek ve derin tefekküre dalmak gerçekten bir iştir, bir girişimdir. Güç ister, yürek ister, körlük ister :)
Ozan Dur
05.05.2025 / 09:57Arife tarif gerekmez derler. Bir de men arefe nefsehu, vekad arafe Rabbehu. Yani kendini bilen Rabbini bilir demişler Fatih Hocam. Yazını okudum, ellerine sağlık. İnsan anlama ihtiyaç duyuyor. O anlamı bulduktan sonra da yitirmemek için çabalamak gerekiyor. MaşaAllah Avrupa'yı tanımak istemen de çok güzel. Entellektüel bir çaba olarak belki Avrupa tarihi ve edebiyatı ilgini çekebilir. ACM Hoca klasiklerin okunmasını ve aradan zaman geçtikte tekrar okunmasını tavsiye ediyor. Acizane bunu paylaşmak istedim.