Bu kaçıncı feryat, figan; kaçıncı sessiz çığlık?

İşitmez misin hey dünya! Onurunda satılık!

Hak, hukuk, barış; hangisi bu büründüğün kılık?

Biliriz seni, at paltonu; Gazze’de askılık!

Ölüyor çocuklar, buna nasıl dayansın yürek!

Banane der akıldan beri, vicdanı da seyrek.

Gelemem yanına kardeşim, önümde bir direk.

Zihnim kuşatılmış, damarımda zehr-i engerek!

Gazze için olun nefes, yıkın tüm duvarları!

Heyhat! Tutsak etmiş büyük bir kafes vicdanları.

Şaşarım! Ne çabuk unuttun geçmiş yüzyılları.

Uyan nasıl dersin Arap, Yahudi savaşları!

Bulanmış kahven kana, hala etmezsin şikâyet!

Bir yudum suya muhtaç Gazze, bu mu insaniyet?

Ölü bedenler ki zalim için birer kemmiyyet.

Ya Rabbi! Sen eyle mü’minlere lütf-u inayet.

İşte ben tüm dünyaya zalimi haykırıyorum!

Ey koltuk sevdalıları! Bu kaçıncı oturum?

Az sabır, elbet acılar dinecek küçük yavrum.

Umudum var, kapanıyor vicdanlarda uçurum…

Enes Özdemir