İlim ve Medeniyet
Yeni Nesil Sosyal Bilimler Platformu
Paramparça, yerle yeksansın ey İstanbul!
Emanetsin amma, emanetçiden yoksul.
Zincirleri kır da tutsaklara bir yol bul,
Tutsaklar ki ihtiraslarına olmuş kul.
Ey Ayasofya! Kalabildin mi hiç özgür?
Yankılanıyor semanda ezanlar ki gür!
Avlunda riya, kibir; saflarında küfür.
Manadan mahrum milletin yüzüne tükür!
İki yakasını bir edemeyen boğaz!
Köprü, tüneller ne fayda, gene kavuşmaz.
Avrupa efendi; Anadolu’ysa ayvaz!
Gördük ve anladık ki gönüller bir çarpmaz!
Sahi, neydi Hatt-ı Hümayun-u Gülhane?
Bir kıvılcımdı; kül oldu tüm halk-ı hane.
Heyhat! Bildin, ahlak emici bir kene.
Gayrı sanma sokakta kıvırtan bir zenne!
Nöbetçi de bilir, şehrin surları yıkık!
Madem aşikâr bu, şehir işgale layık!
“Dur be kardeş, millet azık peşinde azık!”
Kaderimizde var, olduk biz gene kaçık.
Var mı ki davayı omuzlayan cesaret?
Boşuna mı kaçık olduk biz sanki hayret!
Sen bu şehri İstanbul’dan ibaret zannet!
Bil ki Resûl müjdesi, Fatih’ten emanet!
Enes Özdemir
İstanbul Medeniyet Üniversitesi Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi (İngilizce) 3. sınıf öğrencisiyim. İlim ve Medeniyet Topluluğu’nda başkan yardımcılığı ve başkanlık görevlerinde bulundum, h ...
M. Fatih Özmen
26.04.2025 / 12:23Ne güzel şiir.. Tebrik ederim Enes'cim.
Şeyma Nur Özdemir
26.04.2025 / 12:20Kaleminize sağlık