Düşünmüyoruz!
Doğruluğunu düşündüğümüz şeylerin yanlış olabileceğini dahi düşünmüyoruz. Sanki kendi düşündüklerimiz mutlak doğrular gibi hareket ediyoruz. Hatta çoğu zaman bazı insanları yanlış düşünmekle itham ediyoruz sanki kendi düşündüklerimiz çok doğruymuşçasına.
Kurguladıklarımızı kimi zaman doğru olarak beynimize empoze ediyoruz. “Bu olay böyleyse kesin bu yüzdendir” diyor ve o dediğimiz şey de doğruymuş gibi davranıyoruz.
Önyargılıyız
“Falan kişi demişse kesin yanlıştır, yine zırvalamıştır” diyor söylediklerinin doğru olabileceğine ihtimal bile vermiyoruz.
Düşünmüyoruz!
Doğru olduğunu düşündüklerimizin yanlış olabileceğini dahi düşünmüyoruz. Yoksa düşündüklerimizin yanlış olabileceğinden mi korkuyoruz?
Korkmamalıyız, beşeriz, şaşarız. Elbetteki yanlış düşüncelerimiz olabilir, önemli olan bu yanlıştan en yakın zamanda dönmektir. Önemli olan doğruyu bulmaktır.
Peki doğruyu nasıl mı bulacağız? Konuşarak…
Yanlış düşündüğünü düşündüğümüz insanlarla konuşarak…. Hem böylelikle düşündüklerimiz doğruysa yanlış düşündüğünü düşündüğümüz insanlara doğruyu göstermiş, yanlış düşünüyorsak da doğruyu bulmuş oluruz.
Tabi doğruyu bulmak istiyorsak…
Sahi biz doğruyu bulmak istiyor muyuz?
Özkan YILDIRIR