Artık her şey tamam… Gitme vakti geliyor. Nereye olduğunu bilmeden öylece yürümeye başlıyorum. Ayaklarım beni bir yere bile sürüklemiyor. Bedenim…
Zorlu günler geçiriyoruz. Bu bir imtihan mıdır? Kesinlikle öyledir. Ülkemiz, vatanımız her geçen gün yeni bir senaryo ile karşı karşıya…
Hava o kadar güzel ki, anlatılmaz yaşanır cinsten. Gelip görmen lazım başka türlü olmaz. Gelip derin derin içinde çekmen lazım.…
Biranda gözleri açıldı. Nerede olduğunu anlamak için önce sağına sonra soluna baktı. Bu gülüşü biliyordu ve ona dokunmak istercesine parmaklarını…
Sana bu mektubu bir masa geriden yazıyorum. Çünkü gözlerin çok güzel. Ben sadece yazabiliyorum. Kızma yani sapık filan değilim. Zaten…
Etrafımda sürekli Avrupa’yı öven insanlardan yoruldum. Yorgunluğum duyduğum her cümlede daha da arttı. Ülkem, vatanım, toprağım neden bu Avrupa’nın gerisinde…